دانشگاه گندی شاپور نخستین بسترگاه علمی است که در قالب دانشگاه در زمان ساسانیان بنیان نهاده شده است و در زمانه خویش این نهاد علمی نقش بسزایی در توسعه علم و فلسفه داشته است . حال که این میراث علمی ،فرهنگی و تاریخیمان پس از طی کردن دوران فترت همچون دانه ای که در جستجو نور است سر از خاک بیرون آورده است و این رسالت را بر دوش هر ایرانی و ایران پژوهی می‌گذارد ،که با نگاهی ژرف‌تر و عزمی راسخ تر غبار از پیکر این میراث شکوهمند بزداید .
حفظ و پاسداری از پیکره‌های باستانی جندی شاپور فقط کفایت امر نمی‌کند بلکه باید بسط دهنده آن کارهایی بود که فرهیختگان گندی شاهپور آنرا بنیان نهادند و علم و فلسفه را بدون هیچ بخلی توسعه دادند.
در اسفند ۱۴۰۲ چهارمین کنگره بین‌المللی گندی شاپور با حضور مهمان‌های خارجی از ۹ کشور مختلف جهان و اساتید و پژوهشگران ایرانی برگزار شد.
در این کنگره بیش از ۸۰ مقاله علمی پژوهشی و ارتباط با بیت الحکمه عراق پیرامون شهر جندی شاپور بیان شد و سپس دکتر میثم سفید خوش دبیر علمی کنگره جندی شاپور به بیان توضیحات علمی و تلاش‌های صورت گرفته در مورد جندی شاپور سخنرانی کردند.
در این مراسم آموزگاران و استادانی از جمله دکتر عبدالمجید ارفعی، دکتر کزازی، دکتر ایمان پور و دکتر کمالی و دیگر اساتید برجسته نیز سخنرانی کردند.
مقاله درباره گندی شاپور و بررسی روانکاوانه برپاداری تبار و میراث فرهنگی(که در همین سایت منتشر شده) اساس سخنرانی معین کمالی در این همایش بود.
این کنگره در ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ با معرفی ۱۰ جلد کتاب تالیفی و ترجمه‌ای در باب جندی شاپور و رونمایی از تمبر ویژه جندی شاپور اتمام یافت.
